Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 兰 [4] => 室 [5] => 改 [6] => 蓬 [7] => 心 [8] => , [9] => 旃 [10] => 崖 [11] => 变 [12] => 伊 [13] => 草 [14] => 。 [15] => 丹 [16] => 青 [17] => 有 [18] => 必 [19] => 渝 [20] => , [21] => 丝 [22] => 皪 [23] => 岂 [24] => 常 [25] => 皓 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 曲 [35] => 辕 [36] => 且 [37] => 绳 [38] => 直 [39] => , [40] => 诡 [41] => 木 [42] => 遂 [43] => 凋 [44] => 藻 [45] => 。 [46] => 一 [47] => 篑 [48] => 或 [49] => 成 [50] => 山 [51] => , [52] => 百 [53] => 里 [54] => 倦 [55] => 中 [56] => 道 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 隆 [66] => 汉 [67] => 乃 [68] => 王 [69] => 臣 [70] => , [71] => 失 [72] => 楚 [73] => 信 [74] => 元 [75] => 保 [76] => 。 [77] => 勉 [78] => 矣 [79] => 德 [80] => 不 [81] => 孤 [82] => , [83] => 至 [84] => 言 [85] => 匪 [86] => 虚 [87] => 造 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > ) Array ( [0] => 大 [1] => 惭 [2] => 愧 [3] => 门 [4] => 诗 )
南北朝·王融的简介
(467—493)南朝齐琅邪临沂人,字元长。王僧达孙。博涉有文才。举秀才,累迁太子舍人。竟陵王萧子良特相友好,为“西邸八友”之一。欲兴家业,上书武帝求自试,迁秘书丞。帝幸芳林园,禊宴朝臣,使融为《曲水诗序》,文藻富丽,当世称之。后子良复奉融为宁朔将军、军主。及武帝病笃,融欲矫诏立子良,事败,郁林王即位,收狱赐死。融文辞捷速,为永明体代表作家。今存《王宁朔集》辑本。
...〔► 王融的诗(90篇)〕