Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 命 [4] => 驾 [5] => 瑶 [6] => 池 [7] => 隈 [8] => , [9] => 过 [10] => 息 [11] => 蠃 [12] => 女 [13] => 台 [14] => 。 [15] => 长 [16] => 袖 [17] => 何 [18] => 靡 [19] => 靡 [20] => , [21] => 箫 [22] => 管 [23] => 清 [24] => 且 [25] => 哀 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 璧 [35] => 门 [36] => 凉 [37] => 月 [38] => 举 [39] => , [40] => 珠 [41] => 殿 [42] => 秋 [43] => 风 [44] => 回 [45] => 。 [46] => 青 [47] => 鸟 [48] => 骛 [49] => 高 [50] => 羽 [51] => , [52] => 王 [53] => 母 [54] => 停 [55] => 玉 [56] => 杯 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 举 [66] => 手 [67] => 暂 [68] => 为 [69] => 别 [70] => , [71] => 千 [72] => 年 [73] => 将 [74] => 复 [75] => 来 [76] => 。 [77] => < [78] => / [79] => p [80] => > ) Array ( [0] => 游 [1] => 仙 [2] => 诗 [3] => 五 [4] => 首 [5] => [6] => 其 [7] => 三 )
南北朝·王融的简介
(467—493)南朝齐琅邪临沂人,字元长。王僧达孙。博涉有文才。举秀才,累迁太子舍人。竟陵王萧子良特相友好,为“西邸八友”之一。欲兴家业,上书武帝求自试,迁秘书丞。帝幸芳林园,禊宴朝臣,使融为《曲水诗序》,文藻富丽,当世称之。后子良复奉融为宁朔将军、军主。及武帝病笃,融欲矫诏立子良,事败,郁林王即位,收狱赐死。融文辞捷速,为永明体代表作家。今存《王宁朔集》辑本。
...〔► 王融的诗(90篇)〕