Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 神 [4] => 心 [5] => 眷 [6] => 物 [7] => 序 [8] => , [9] => 访 [10] => 道 [11] => 绝 [12] => 尘 [13] => 嚣 [14] => 。 [15] => 林 [16] => 疏 [17] => 盖 [18] => 影 [19] => 出 [20] => , [21] => 风 [22] => 去 [23] => 管 [24] => 声 [25] => 遥 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 息 [35] => 徒 [36] => 依 [37] => 胜 [38] => 境 [39] => , [40] => 税 [41] => 驾 [42] => 上 [43] => 山 [44] => 椒 [45] => 。 [46] => 年 [47] => 还 [48] => 节 [49] => 已 [50] => 仲 [51] => , [52] => 野 [53] => 绿 [54] => 气 [55] => 方 [56] => 韶 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 短 [66] => 叶 [67] => 生 [68] => 乔 [69] => 树 [70] => , [71] => 疏 [72] => 花 [73] => 发 [74] => 早 [75] => 条 [76] => 。 [77] => 远 [78] => 峰 [79] => 带 [80] => 云 [81] => 没 [82] => , [83] => 流 [84] => 烟 [85] => 杂 [86] => 雨 [87] => 飘 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > [93] => < [94] => p [95] => > [96] => 复 [97] => 兹 [98] => 承 [99] => 乏 [100] => 者 [101] => , [102] => 颁 [103] => 名 [104] => 厕 [105] => 末 [106] => 僚 [107] => 。 [108] => 愿 [109] => 藉 [110] => 连 [111] => 河 [112] => 涧 [113] => , [114] => 庶 [115] => 影 [116] => 慧 [117] => 灯 [118] => 昭 [119] => 。 [120] => < [121] => / [122] => p [123] => > [124] => < [125] => p [126] => > [127] => 一 [128] => 知 [129] => 衣 [130] => 内 [131] => 宝 [132] => , [133] => 衣 [134] => 惭 [135] => 兹 [136] => 地 [137] => 辽 [138] => 。 [139] => < [140] => / [141] => p [142] => > ) Array ( [0] => 奉 [1] => 和 [2] => 往 [3] => 虎 [4] => 窟 [5] => 山 [6] => 寺 [7] => 诗 )
南北朝·鲍至的简介
鲍至,东海人。湘东王萧绎的五佐正之一。随府在雍州,与庾肩吾、刘孝威、江伯摇、孔敬通、申子悦、徐防、徐摛、王囿、孔铄等十人“抄撰众籍,丰其果馔”,号为“高斋学士”。有诗作流传于世。
...〔► 鲍至的诗(2篇)〕