Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 神 [4] => 鸾 [5] => 栖 [6] => 高 [7] => 梧 [8] => , [9] => 爰 [10] => 翔 [11] => 霄 [12] => 汉 [13] => 际 [14] => 。 [15] => 轩 [16] => 翼 [17] => 飏 [18] => 轻 [19] => 风 [20] => , [21] => 清 [22] => 响 [23] => 中 [24] => 天 [25] => 厉 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 外 [35] => 患 [36] => 难 [37] => 预 [38] => 谋 [39] => , [40] => 高 [41] => 罗 [42] => 掩 [43] => 逸 [44] => 势 [45] => 。 [46] => 明 [47] => 镜 [48] => 悬 [49] => 高 [50] => 堂 [51] => , [52] => 顾 [53] => 影 [54] => 悲 [55] => 同 [56] => 契 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 一 [66] => 激 [67] => 九 [68] => 霄 [69] => 音 [70] => , [71] => 响 [72] => 流 [73] => 形 [74] => 已 [75] => 毙 [76] => 。 [77] => < [78] => / [79] => p [80] => > ) Array ( [0] => 鸾 [1] => 鸟 [2] => 诗 )
南北朝·范泰的简介
范泰(355-428年),字伯伦,顺阳郡山阴(今河南内乡县)人。南朝宋大臣,著名学者,史学家范晔之父。 史学家范晔之父,也是经学家范宁之子。初为太学博士,拜天门太守,升中书侍郎,袭爵阳遂乡侯。卢循起义时,派兵镇压,加振武将军,升侍中,调度支尚书,黄门侍郎,迁御史中丞。刘裕即位,拜金紫光禄大夫,加散骑常侍。元嘉三年,进位侍中、左光禄大夫、国子祭酒,领江夏王师,特进。五年卒,年七十四,追赠车骑将军,谥号为宣。著有《古今善言》。
...〔► 范泰的诗(6篇)〕