Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 胡 [4] => 风 [5] => 吹 [6] => 朔 [7] => 雪 [8] => , [9] => 千 [10] => 里 [11] => 度 [12] => 龙 [13] => 山 [14] => 。 [15] => < [16] => / [17] => p [18] => > [19] => < [20] => p [21] => > [22] => 集 [23] => 君 [24] => 瑶 [25] => 台 [26] => 上 [27] => , [28] => 飞 [29] => 舞 [30] => 两 [31] => 楹 [32] => 前 [33] => 。 [34] => < [35] => / [36] => p [37] => > [38] => < [39] => p [40] => > [41] => 兹 [42] => 晨 [43] => 自 [44] => 为 [45] => 美 [46] => , [47] => 当 [48] => 避 [49] => 艳 [50] => 阳 [51] => 天 [52] => 。 [53] => < [54] => / [55] => p [56] => > [57] => < [58] => p [59] => > [60] => 艳 [61] => 阳 [62] => 桃 [63] => 李 [64] => 节 [65] => , [66] => 皎 [67] => 洁 [68] => 不 [69] => 成 [70] => 妍 [71] => 。 [72] => < [73] => / [74] => p [75] => > ) Array ( [0] => 学 [1] => 刘 [2] => 公 [3] => 干 [4] => 体 [5] => 五 [6] => 首 [7] => · [8] => 其 [9] => 三 )
南北朝·鲍照的简介
鲍照(约415年~466年)南朝宋文学家,与颜延之、谢灵运合称“元嘉三大家”。字明远,汉族,祖籍东海(治所在今山东郯城西南,辖区包括今江苏涟水,久居建康(今南京)。家世贫贱,临海王刘子顼镇荆州时,任前军参军。刘子顼作乱,照为乱兵所杀。他长于乐府诗,其七言诗对唐代诗歌的发展起了很重要的作用。有《鲍参军集》。
...〔► 鲍照的诗(24篇)〕