Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 无 [4] => 故 [5] => 寻 [6] => 愁 [7] => 觅 [8] => 恨 [9] => , [10] => 有 [11] => 时 [12] => 似 [13] => 傻 [14] => 如 [15] => 狂 [16] => 。 [17] => 纵 [18] => 然 [19] => 生 [20] => 得 [21] => 好 [22] => 皮 [23] => 囊 [24] => , [25] => 腹 [26] => 内 [27] => 原 [28] => 来 [29] => 草 [30] => 莽 [31] => 。 [32] => < [33] => / [34] => p [35] => > [36] => < [37] => p [38] => > [39] => 潦 [40] => 倒 [41] => 不 [42] => 通 [43] => 世 [44] => 务 [45] => , [46] => 愚 [47] => 顽 [48] => 怕 [49] => 读 [50] => 文 [51] => 章 [52] => 。 [53] => 行 [54] => 为 [55] => 偏 [56] => 僻 [57] => 性 [58] => 乖 [59] => 张 [60] => , [61] => 那 [62] => 管 [63] => 世 [64] => 人 [65] => 诽 [66] => 谤 [67] => 。 [68] => < [69] => / [70] => p [71] => > [72] => < [73] => p [74] => > [75] => 富 [76] => 贵 [77] => 不 [78] => 知 [79] => 乐 [80] => 业 [81] => , [82] => 贫 [83] => 穷 [84] => 难 [85] => 耐 [86] => 凄 [87] => 凉 [88] => 。 [89] => 可 [90] => 怜 [91] => 辜 [92] => 负 [93] => 好 [94] => 韶 [95] => 光 [96] => , [97] => 于 [98] => 国 [99] => 于 [100] => 家 [101] => 无 [102] => 望 [103] => 。 [104] => < [105] => / [106] => p [107] => > [108] => < [109] => p [110] => > [111] => 天 [112] => 下 [113] => 无 [114] => 能 [115] => 第 [116] => 一 [117] => , [118] => 古 [119] => 今 [120] => 不 [121] => 肖 [122] => 无 [123] => 双 [124] => 。 [125] => 寄 [126] => 言 [127] => 纨 [128] => 绔 [129] => 与 [130] => 膏 [131] => 粱 [132] => , [133] => 莫 [134] => 效 [135] => 此 [136] => 儿 [137] => 形 [138] => 状 [139] => 。 [140] => < [141] => / [142] => p [143] => > ) Array ( [0] => 西 [1] => 江 [2] => 月 [3] => · [4] => 批 [5] => 宝 [6] => 玉 [7] => 二 [8] => 首 )
清代·曹雪芹的简介
曹雪芹,名霑,字梦阮,号雪芹,又号芹溪、芹圃。清代著名文学家,小说家。先祖为中原汉人,满洲正白旗包衣出身。素性放达,曾身杂优伶而被钥空房。爱好研究广泛:金石、诗书、绘画、园林、中医、织补、工艺、饮食等。他出身于一个“百年望族”的大官僚地主家庭,因家庭的衰败饱尝人世辛酸,后以坚韧不拔之毅力,历经多年艰辛创作出极具思想性、艺术性的伟大作品《红楼梦》。
...〔► 曹雪芹的诗(44篇)〕