Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 空 [4] => 江 [5] => 浪 [6] => 阔 [7] => 。 [8] => 清 [9] => 尘 [10] => 凝 [11] => 、 [12] => 层 [13] => 层 [14] => 刻 [15] => 碎 [16] => 冰 [17] => 叶 [18] => 。 [19] => 水 [20] => 边 [21] => 照 [22] => 影 [23] => , [24] => 华 [25] => 裾 [26] => 曳 [27] => 翠 [28] => , [29] => 露 [30] => 搔 [31] => 泪 [32] => 湿 [33] => 。 [34] => 湘 [35] => 烟 [36] => 暮 [37] => 合 [38] => 。 [39] => □ [40] => 尘 [41] => 袜 [42] => 、 [43] => 凌 [44] => 波 [45] => 半 [46] => 涉 [47] => 。 [48] => 怕 [49] => 临 [50] => 风 [51] => 、 [52] => □ [53] => 欺 [54] => 瘦 [55] => 骨 [56] => , [57] => 护 [58] => 冷 [59] => 素 [60] => 衣 [61] => 叠 [62] => 。 [63] => < [64] => / [65] => p [66] => > [67] => < [68] => p [69] => > [70] => 樊 [71] => 姊 [72] => 玉 [73] => 奴 [74] => 恨 [75] => , [76] => 小 [77] => 钿 [78] => 疏 [79] => 唇 [80] => , [81] => 洗 [82] => 妆 [83] => 轻 [84] => 怯 [85] => 。 [86] => 汜 [87] => 人 [88] => 最 [89] => 苦 [90] => , [91] => 纷 [92] => 痕 [93] => 深 [94] => 、 [95] => 几 [96] => 重 [97] => 愁 [98] => 靥 [99] => 。 [100] => 花 [101] => 隘 [102] => 香 [103] => 浓 [104] => , [105] => 猛 [106] => 熏 [107] => 透 [108] => 、 [109] => 霜 [110] => 绡 [111] => 细 [112] => 摺 [113] => 。 [114] => 倚 [115] => 瑶 [116] => 台 [117] => , [118] => 十 [119] => 二 [120] => 金 [121] => 钱 [122] => 晕 [123] => 半 [124] => 掐 [125] => 。 [126] => < [127] => / [128] => p [129] => > ) Array ( [0] => 凄 [1] => 凉 [2] => 犯 [3] => · [4] => 重 [5] => 台 [6] => 水 [7] => 仙 )
宋代·吴文英的简介
吴文英(约1200~1260),字君特,号梦窗,晚年又号觉翁,四明(今浙江宁波)人。原出翁姓,后出嗣吴氏。与贾似道友善。有《梦窗词集》一部,存词三百四十余首,分四卷本与一卷本。其词作数量丰沃,风格雅致,多酬答、伤时与忆悼之作,号“词中李商隐”。而后世品评却甚有争论。
...〔► 吴文英的诗(46篇)〕