Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 晨 [4] => 登 [5] => 太 [6] => 霞 [7] => 宫 [8] => , [9] => 挹 [10] => 此 [11] => 八 [12] => 王 [13] => 兰 [14] => 。 [15] => 夕 [16] => 入 [17] => 玄 [18] => 元 [19] => 阙 [20] => , [21] => 采 [22] => 蕊 [23] => 掇 [24] => 琅 [25] => 玕 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 濯 [35] => 足 [36] => 匏 [37] => 瓜 [38] => 河 [39] => , [40] => 织 [41] => 女 [42] => 立 [43] => 津 [44] => 盘 [45] => 。 [46] => 吐 [47] => 纳 [48] => 挹 [49] => 景 [50] => 云 [51] => , [52] => 味 [53] => 之 [54] => 当 [55] => 一 [56] => 餐 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 紫 [66] => 微 [67] => 何 [68] => 济 [69] => 济 [70] => , [71] => 璚 [72] => 轮 [73] => 复 [74] => 朱 [75] => 丹 [76] => 。 [77] => 朝 [78] => 发 [79] => 汗 [80] => 漫 [81] => 府 [82] => , [83] => 暮 [84] => 宿 [85] => 勾 [86] => 陈 [87] => 垣 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > [93] => < [94] => p [95] => > [96] => 去 [97] => 去 [98] => 道 [99] => 不 [100] => 同 [101] => , [102] => 且 [103] => 各 [104] => 体 [105] => 所 [106] => 安 [107] => 。 [108] => 二 [109] => 仪 [110] => 设 [111] => 犹 [112] => 存 [113] => , [114] => 奚 [115] => 疑 [116] => 亿 [117] => 万 [118] => 椿 [119] => 。 [120] => < [121] => / [122] => p [123] => > [124] => < [125] => p [126] => > [127] => 莫 [128] => 与 [129] => 世 [130] => 人 [131] => 说 [132] => , [133] => 行 [134] => 尸 [135] => 言 [136] => 此 [137] => 难 [138] => 。 [139] => < [140] => / [141] => p [142] => > ) Array ( [0] => 四 [1] => 非 [2] => 歌 )
魏晋·葛洪的简介
葛洪(公元284~364年),字稚川,自号抱朴子,东晋著名医药学家.汉族,晋丹阳郡(今江苏句容)人。三国方士葛玄之侄孙,世称小仙翁。葛洪是中国东晋时期有名的医生,是预防医学的介导者。著有《肘后方》,书中最早记载一些传染病如天花、恙虫病症侯及诊治。“天行发斑疮”是全世界最早有关天花的记载。其在炼丹方面也颇有心得,丹书《抱朴子·内篇》具体地描写了炼制金银丹药等多方面有关化学的知识,也介绍了许多物质性质和物质变化。葛稚川移居图轴》元王蒙绘,故宫博物院藏。《人物图·葛仙吐火图》明郭诩绘,上海博物馆藏。
...〔► 葛洪的诗(6篇)〕