Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 天 [4] => 地 [5] => 开 [6] => 辟 [7] => , [8] => 日 [9] => 月 [10] => 重 [11] => 光 [12] => 。 [13] => 遭 [14] => 逢 [15] => 际 [16] => 会 [17] => , [18] => 奉 [19] => 辞 [20] => 遐 [21] => 方 [22] => 。 [23] => 将 [24] => 扫 [25] => 逋 [26] => 秽 [27] => , [28] => 还 [29] => 过 [30] => 故 [31] => 乡 [32] => 。 [33] => < [34] => / [35] => p [36] => > [37] => < [38] => p [39] => > [40] => 肃 [41] => 清 [42] => 万 [43] => 里 [44] => , [45] => 总 [46] => 齐 [47] => 八 [48] => 荒 [49] => 。 [50] => 告 [51] => 成 [52] => 归 [53] => 老 [54] => , [55] => 待 [56] => 罪 [57] => 舞 [58] => 阳 [59] => 。 [60] => < [61] => / [62] => p [63] => > ) Array ( [0] => 歌 )
魏晋·司马懿的简介
(179—251)三国魏河内温人,字仲达。出身士族。东汉末曹操为丞相,辟为文学掾,迁黄门侍郎,转主簿。从讨张鲁、孙权。每与大谋,辄有奇策。曹丕为太子时,任太子中庶子,得信重。曹丕即帝位,封河津亭侯,转丞相长史。魏明帝即位,改封舞阳侯,任大将军,镇宛,平孟达之叛,三次率军与蜀诸葛亮对抗。齐王曹芳即位,与曹爽同受遗诏辅政,迁侍中、持节、都督中外诸军、录尚书事。嘉平元年,乘爽从帝谒高平陵之际,杀之,为丞相,专擅朝政。死后,子司马师、司马昭相继专权。孙司马炎代魏称帝,建晋朝,追尊为宣帝。
...〔► 司马懿的诗(1篇)〕