Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 总 [4] => 角 [5] => 敦 [6] => 大 [7] => 道 [8] => , [9] => 弱 [10] => 冠 [11] => 弄 [12] => 双 [13] => 玄 [14] => 。 [15] => 逡 [16] => 巡 [17] => 释 [18] => 长 [19] => 罗 [20] => , [21] => 高 [22] => 步 [23] => 寻 [24] => 帝 [25] => 先 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 妙 [35] => 损 [36] => 阶 [37] => 玄 [38] => 老 [39] => , [40] => 忘 [41] => 怀 [42] => 浪 [43] => 濠 [44] => 川 [45] => 。 [46] => 达 [47] => 观 [48] => 无 [49] => 不 [50] => 可 [51] => , [52] => 吹 [53] => 累 [54] => 皆 [55] => 自 [56] => 然 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 穷 [66] => 理 [67] => 增 [68] => 灵 [69] => 薪 [70] => , [71] => 昭 [72] => 昭 [73] => 神 [74] => 火 [75] => 传 [76] => 。 [77] => 熙 [78] => 怡 [79] => 安 [80] => 冲 [81] => 漠 [82] => , [83] => 优 [84] => 游 [85] => 乐 [86] => 静 [87] => 闲 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > [93] => < [94] => p [95] => > [96] => 膏 [97] => 腴 [98] => 无 [99] => 爽 [100] => 味 [101] => , [102] => 婉 [103] => 娈 [104] => 非 [105] => 雅 [106] => 弦 [107] => 。 [108] => 恢 [109] => 心 [110] => 委 [111] => 形 [112] => 度 [113] => , [114] => 亹 [115] => 亹 [116] => 随 [117] => 化 [118] => 迁 [119] => 。 [120] => < [121] => / [122] => p [123] => > ) Array ( [0] => 述 [1] => 怀 [2] => 诗 [3] => 二 [4] => 首 [5] => [6] => 其 [7] => 二 )
魏晋·支遁的简介
支遁(314-366),字道林,世称支公,也称林公,别称支硎,本姓关。陈留(今河南开封市)人,或说河东林虑(今河南林县)人。东晋高僧、佛学家、文学家。他初隐余杭山,25岁出家,曾居支硎山,后于剡县(今浙江省嵊县)沃洲小岭立寺行道,僧众百余。晋哀帝时应诏进京,居东安寺讲道,三年后回剡而卒。他精通佛理,有诗文传世。据文献记载,《神骏图》画的是支遁爱马的故事。
...〔► 支遁的诗(15篇)〕