Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 逸 [4] => 翮 [5] => 思 [6] => 拂 [7] => 霄 [8] => , [9] => 迅 [10] => 足 [11] => 羡 [12] => 远 [13] => 游 [14] => 。 [15] => 清 [16] => 源 [17] => 无 [18] => 增 [19] => 澜 [20] => , [21] => 安 [22] => 得 [23] => 运 [24] => 吞 [25] => 舟 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 圭 [35] => 璋 [36] => 虽 [37] => 特 [38] => 达 [39] => , [40] => 明 [41] => 月 [42] => 难 [43] => 闇 [44] => 投 [45] => 。 [46] => 潜 [47] => 颖 [48] => 怨 [49] => 清 [50] => 阳 [51] => , [52] => 陵 [53] => 苕 [54] => 哀 [55] => 素 [56] => 秋 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 悲 [66] => 来 [67] => 恻 [68] => 丹 [69] => 心 [70] => , [71] => 零 [72] => 泪 [73] => 缘 [74] => 缨 [75] => 流 [76] => 。 [77] => < [78] => / [79] => p [80] => > ) Array ( [0] => 游 [1] => 仙 [2] => 诗 [3] => 十 [4] => 九 [5] => 首 [6] => [7] => 其 [8] => 五 )
魏晋·郭璞的简介
(276—324)东晋河东闻喜人,字景纯。博学,好古文奇字,精天文、历算、卜筮,擅长诗赋。西晋末过江,为宣城太守殷祐参军,为王导所重。晋元帝拜著作佐郎,与王隐共撰《晋史》,迁尚书郎。后为王敦记室参军。以卜筮不吉谏阻敦谋反,为敦所杀。后追赠弘农太守。为《尔雅》、《方言》、《山海经》、《穆天子传》作注,传于世。有辑本《郭弘农集》。
...〔► 郭璞的诗(56篇)〕