Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 皋 [4] => 以 [5] => 自 [6] => 牧 [7] => , [8] => 谦 [9] => 而 [10] => 益 [11] => 光 [12] => 。 [13] => 进 [14] => 德 [15] => 修 [16] => 业 [17] => , [18] => 既 [19] => 有 [20] => 典 [21] => 常 [22] => 。 [23] => 晖 [24] => 光 [25] => 日 [26] => 新 [27] => , [28] => 照 [29] => 于 [30] => 四 [31] => 方 [32] => 。 [33] => < [34] => / [35] => p [36] => > [37] => < [38] => p [39] => > [40] => 小 [41] => 人 [42] => 勿 [43] => 用 [44] => , [45] => 君 [46] => 子 [47] => 道 [48] => 长 [49] => 。 [50] => < [51] => / [52] => p [53] => > ) Array ( [0] => 《 [1] => 周 [2] => 易 [3] => 》 [4] => 诗 ) 《周易》诗-傅咸魏晋-橙子学习网
首页 > 诗文 > 《周易》诗 > 拼音版

《《周易》诗》拼音版

魏晋傅咸

zhouyishi

gaoyizimuqianeryiguangjindexiuyejiyoudianchanghuiguangrixinzhaoyusifangxiaorenwuyongjunzidaochang

傅咸简介

魏晋·傅咸的简介

傅咸

(239—294)西晋北地泥阳人,字长虞。傅玄子。刚简有大节,好属文论。武帝咸宁初,袭父爵,拜太子洗马,累迁尚书左丞。数上书言事,建议裁并官府,静事息役,惟农是务。并谓“奢侈之费,甚于天灾”。惠帝立,拜司隶校尉。屡劾权贵,京都肃然。卒官。能诗文,今存《傅中丞集》辑本。

...〔► 傅咸的诗(19篇)