Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 鸿 [4] => 鹄 [5] => 比 [6] => 翼 [7] => 游 [8] => , [9] => 群 [10] => 飞 [11] => 戏 [12] => 太 [13] => 清 [14] => 。 [15] => 常 [16] => 恐 [17] => 夭 [18] => 网 [19] => 罗 [20] => , [21] => 忧 [22] => 祸 [23] => 一 [24] => 旦 [25] => 并 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 岂 [35] => 若 [36] => 集 [37] => 五 [38] => 湖 [39] => , [40] => 顺 [41] => 流 [42] => 唼 [43] => 浮 [44] => 萍 [45] => 。 [46] => 逍 [47] => 遥 [48] => 放 [49] => 志 [50] => 意 [51] => , [52] => 何 [53] => 为 [54] => 怵 [55] => 惕 [56] => 惊 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 转 [66] => 蓬 [67] => 去 [68] => 其 [69] => 根 [70] => , [71] => 流 [72] => 飘 [73] => 从 [74] => 风 [75] => 移 [76] => 。 [77] => 芒 [78] => 芒 [79] => 四 [80] => 海 [81] => 涂 [82] => , [83] => 悠 [84] => 悠 [85] => 焉 [86] => 可 [87] => 弥 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > [93] => < [94] => p [95] => > [96] => 愿 [97] => 为 [98] => 浮 [99] => 萍 [100] => 草 [101] => , [102] => 托 [103] => 身 [104] => 寄 [105] => 清 [106] => 池 [107] => 。 [108] => 且 [109] => 以 [110] => 乐 [111] => 今 [112] => 日 [113] => , [114] => 其 [115] => 后 [116] => 非 [117] => 所 [118] => 知 [119] => 。 [120] => < [121] => / [122] => p [123] => > [124] => < [125] => p [126] => > [127] => 浮 [128] => 云 [129] => 翳 [130] => 白 [131] => 日 [132] => , [133] => 微 [134] => 风 [135] => 轻 [136] => 尘 [137] => 起 [138] => 。 [139] => < [140] => / [141] => p [142] => > ) Array ( [0] => 言 [1] => 志 [2] => 诗 )
魏晋·何晏的简介
(190—249)三国魏南阳宛人,字平叔。何进孙。随母为曹操收养。少以才秀知名。娶魏公主。美姿容,面白,人称“傅粉何郎”。齐王芳正始中,曹爽辅政,累官散骑侍郎、尚书,典选举,晋人傅咸谓其所用官吏皆能称职。赐爵列侯。坐曹爽同党,为司马懿所杀。好《老》、《庄》,援老入儒,其说以贵无为本。与夏侯玄、王弼等倡玄学,事清谈,形成一时风气。撰有《论语集解》等。
...〔► 何晏的诗(1篇)〕