Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 伊 [4] => 谌 [5] => 陋 [6] => 宗 [7] => , [8] => 昔 [9] => 遘 [10] => 嘉 [11] => 惠 [12] => 。 [13] => 申 [14] => 以 [15] => 婚 [16] => 姻 [17] => , [18] => 著 [19] => 以 [20] => 累 [21] => 世 [22] => 。 [23] => 义 [24] => 等 [25] => 休 [26] => 戚 [27] => , [28] => 好 [29] => 同 [30] => 兴 [31] => 废 [32] => 。 [33] => < [34] => / [35] => p [36] => > [37] => < [38] => p [39] => > [40] => 孰 [41] => 云 [42] => 匪 [43] => 谐 [44] => , [45] => 如 [46] => 乐 [47] => 之 [48] => 契 [49] => 。 [50] => < [51] => / [52] => p [53] => > ) Array ( [0] => 赠 [1] => 刘 [2] => 琨 [3] => 诗 [4] => [5] => 其 [6] => 二 )
魏晋·卢谌的简介
卢谌(284─351),字子谅,范阳涿(今属河北涿县)人,晋代文学家。曹魏司空卢毓曾孙。西晋卫尉卿卢珽之孙,尚书卢志长子。晋朝历任司空主簿、从事中郎、幽州别驾。后赵、冉魏时官至侍中、中书监。卢谌最初担任太尉椽。311年,洛阳失陷,随父北依刘琨,途中被刘粲所掳。312年,辗转归于姨父刘琨,受到青睐。318年,刘琨为匹磾所拘。期间,卢谌与刘琨以诗相互赠答,写有《答刘琨诗二首》《赠刘琨诗二十首》。350年,冉闵诛石氏、灭后赵,卢谌在冉魏任中书监,后在襄国遇害。时年67岁。卢谌为人清敏、才思敏捷,喜读老庄,又善于写文章。他著有《祭法》《庄子注》及文集十卷,其中有些诗篇流传至今。
...〔► 卢谌的诗(49篇)〕