Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 寒 [4] => 意 [5] => 透 [6] => 云 [7] => 帱 [8] => , [9] => 宝 [10] => 篆 [11] => 烟 [12] => 浮 [13] => 。 [14] => 夜 [15] => 深 [16] => 听 [17] => 雨 [18] => 小 [19] => 红 [20] => 楼 [21] => 。 [22] => 姹 [23] => 紫 [24] => 嫣 [25] => 红 [26] => 零 [27] => 落 [28] => 否 [29] => , [30] => 人 [31] => 替 [32] => 花 [33] => 愁 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 临 [43] => 远 [44] => 怕 [45] => 凝 [46] => 眸 [47] => , [48] => 草 [49] => 腻 [50] => 波 [51] => 柔 [52] => 。 [53] => 隔 [54] => 帘 [55] => 咫 [56] => 尺 [57] => 是 [58] => 西 [59] => 洲 [60] => 。 [61] => 来 [62] => 日 [63] => 送 [64] => 春 [65] => 兼 [66] => 送 [67] => 别 [68] => , [69] => 花 [70] => 替 [71] => 人 [72] => 愁 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 浪 [1] => 淘 [2] => 沙 [3] => · [4] => 寒 [5] => 意 [6] => 透 [7] => 云 [8] => 帱 )
近现代·吕碧城的简介
吕碧城(1883年?月?日~1943年1月24日),一名兰清,字遁夫,号明因、宝莲居士。女权运动的首倡者之一,中国女子教育的先驱,中国第一位动物保护主义者,中国新闻史上第一位女编辑,中国第一位女性撰稿人,并开创近代教育史上女子执掌校政先例的民国奇才女。她被赞为“近三百年来最后一位女词人”、与秋瑾被称为“女子双侠” ,诗人、政论家、社会活动家、资本家。20世纪头一二十年间,中国文坛、女界以至整个社交界,曾有过“绛帷独拥人争羡,到处咸推吕碧城”的一大景观。
...〔► 吕碧城的诗(2篇)〕