Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 昔 [4] => 周 [5] => 之 [6] => 隆 [7] => , [8] => 有 [9] => 任 [10] => 有 [11] => 姒 [12] => 。 [13] => 内 [14] => 刑 [15] => 圣 [16] => 敬 [17] => , [18] => 外 [19] => 崇 [20] => 多 [21] => 士 [22] => 。 [23] => 今 [24] => 我 [25] => 淑 [26] => 人 [27] => , [28] => 实 [29] => 亮 [30] => 君 [31] => 子 [32] => 。 [33] => < [34] => / [35] => p [36] => > [37] => < [38] => p [39] => > [40] => 亹 [41] => 亹 [42] => 翼 [43] => 翼 [44] => , [45] => 亦 [46] => 继 [47] => 斯 [48] => 祉 [49] => 。 [50] => 宜 [51] => 尔 [52] => 子 [53] => 孙 [54] => , [55] => 福 [56] => 禄 [57] => 盈 [58] => 止 [59] => 。 [60] => < [61] => / [62] => p [63] => > ) Array ( [0] => 赠 [1] => 顾 [2] => 骠 [3] => 骑 [4] => 诗 [5] => 二 [6] => 首 [7] => · [8] => 思 [9] => 文 [10] => [11] => 其 [12] => 七 )
魏晋·陆云的简介
陆云(262年-303年),字士龙,吴郡吴县(今江苏苏州)人,西晋官员、文学家,东吴丞相陆逊之孙,大司马陆抗第五子。与其兄陆机合称“二陆”,曾任清河内史,故世称“陆清河”。陆云少聪颖,六岁即能文,被荐举时才十六岁。后陆云任吴王司马晏的郎中令,直言敢谏,经常批评吴王弊政,颇受司马晏礼遇,先后曾任尚书郎、侍御史,太子中舍人、中书侍郎、清河内史等职。陆机死于“八王之乱”而被夷三族后,陆云也为之牵连入狱。尽管许多人上疏司马颖请求不要株连陆云,但他最终还是遇害了。时年四十二岁,无子,生有二女。由门生故吏迎葬于清河。
...〔► 陆云的诗(87篇)〕