Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 于 [4] => 穆 [5] => 哀 [6] => 皇 [7] => , [8] => 圣 [9] => 心 [10] => 虚 [11] => 远 [12] => 。 [13] => 雅 [14] => 好 [15] => 玄 [16] => 古 [17] => , [18] => 大 [19] => 庭 [20] => 是 [21] => 践 [22] => 。 [23] => 道 [24] => 尚 [25] => 无 [26] => 为 [27] => , [28] => 治 [29] => 存 [30] => 易 [31] => 简 [32] => 。 [33] => < [34] => / [35] => p [36] => > [37] => < [38] => p [39] => > [40] => 化 [41] => 若 [42] => 风 [43] => 行 [44] => , [45] => 民 [46] => 犹 [47] => 草 [48] => 偃 [49] => 。 [50] => 虽 [51] => 曰 [52] => 登 [53] => 遐 [54] => , [55] => 徽 [56] => 音 [57] => 弥 [58] => 阐 [59] => 。 [60] => 愔 [61] => 愔 [62] => 云 [63] => 韶 [64] => , [65] => 尽 [66] => 美 [67] => 尽 [68] => 善 [69] => 。 [70] => < [71] => / [72] => p [73] => > ) Array ( [0] => 晋 [1] => 江 [2] => 左 [3] => 宗 [4] => 庙 [5] => 歌 [6] => 十 [7] => 一 [8] => 首 [9] => [10] => 其 [11] => 十 [12] => [13] => 歌 [14] => 哀 [15] => 皇 [16] => 帝 )
魏晋·曹毗的简介
东晋谯国(今安徽亳州)人,字辅佐。好文籍,善词赋。郡察孝廉,除郎中。迁句章令,征拜太学博士。尝著《扬都赋》。累迁尚书郎、下邳太守。以名位不至,著《对儒》以自释。官至光禄勋。
...〔► 曹毗的诗(22篇)〕