Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 于 [4] => 休 [5] => 显 [6] => 宗 [7] => , [8] => 道 [9] => 泽 [10] => 玄 [11] => 播 [12] => 。 [13] => 式 [14] => 宣 [15] => 德 [16] => 音 [17] => , [18] => 畅 [19] => 物 [20] => 以 [21] => 和 [22] => 。 [23] => 迈 [24] => 德 [25] => 蹈 [26] => 仁 [27] => , [28] => 匪 [29] => 礼 [30] => 弗 [31] => 过 [32] => 。 [33] => < [34] => / [35] => p [36] => > [37] => < [38] => p [39] => > [40] => 敷 [41] => 以 [42] => 纯 [43] => 风 [44] => , [45] => 濯 [46] => 以 [47] => 清 [48] => 波 [49] => 。 [50] => 连 [51] => 理 [52] => 映 [53] => 阜 [54] => , [55] => 鸣 [56] => 凤 [57] => 栖 [58] => 柯 [59] => 。 [60] => 同 [61] => 规 [62] => 放 [63] => 勋 [64] => , [65] => 义 [66] => 盖 [67] => 山 [68] => 河 [69] => 。 [70] => < [71] => / [72] => p [73] => > ) Array ( [0] => 晋 [1] => 江 [2] => 左 [3] => 宗 [4] => 庙 [5] => 歌 [6] => 十 [7] => 一 [8] => 首 [9] => [10] => 其 [11] => 七 [12] => [13] => 歌 [14] => 显 [15] => 宗 [16] => 成 [17] => 皇 [18] => 帝 )
魏晋·曹毗的简介
东晋谯国(今安徽亳州)人,字辅佐。好文籍,善词赋。郡察孝廉,除郎中。迁句章令,征拜太学博士。尝著《扬都赋》。累迁尚书郎、下邳太守。以名位不至,著《对儒》以自释。官至光禄勋。
...〔► 曹毗的诗(22篇)〕