Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 清 [4] => 池 [5] => 带 [6] => 灵 [7] => 岫 [8] => , [9] => 长 [10] => 林 [11] => 郁 [12] => 青 [13] => 葱 [14] => 。 [15] => 玄 [16] => 鸟 [17] => 翔 [18] => 幽 [19] => 野 [20] => , [21] => 悟 [22] => 言 [23] => 出 [24] => 从 [25] => 容 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 鼓 [35] => 楫 [36] => 乘 [37] => 神 [38] => 波 [39] => , [40] => 稽 [41] => 首 [42] => 希 [43] => 晨 [44] => 风 [45] => 。 [46] => 未 [47] => 获 [48] => 解 [49] => 脱 [50] => 期 [51] => , [52] => 逍 [53] => 遥 [54] => 丘 [55] => 山 [56] => 中 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 郭 [1] => 四 [2] => 朝 [3] => 叩 [4] => 船 [5] => 歌 [6] => 四 [7] => 首 [8] => [9] => 其 [10] => 一 )
魏晋·许翙的简介
许翙,东晋道士。字道翔,小名玉斧,丹阳句容人。穆少子。郡举上计掾、主簿,并不赴。居雷平山下,愿早游洞室,不欲久停人世。《先秦汉魏晋南北朝诗》存其诗七首。
...〔► 许翙的诗(9篇)〕