Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 散 [4] => 怀 [5] => 山 [6] => 水 [7] => , [8] => 萧 [9] => 然 [10] => 忘 [11] => 羁 [12] => 。 [13] => 秀 [14] => 薄 [15] => 粲 [16] => 颖 [17] => , [18] => 疏 [19] => 松 [20] => 笼 [21] => 崖 [22] => 。 [23] => 游 [24] => 羽 [25] => 扇 [26] => 霄 [27] => , [28] => 鳞 [29] => 跃 [30] => 清 [31] => 池 [32] => 。 [33] => < [34] => / [35] => p [36] => > [37] => < [38] => p [39] => > [40] => 归 [41] => 目 [42] => 寄 [43] => 欢 [44] => , [45] => 心 [46] => 冥 [47] => 二 [48] => 奇 [49] => 。 [50] => < [51] => / [52] => p [53] => > ) Array ( [0] => 兰 [1] => 亭 [2] => 诗 [3] => 二 [4] => 首 [5] => [6] => 其 [7] => 一 )
魏晋·王徽之的简介
(?—388)东晋琅邪临沂人,字子猷。王羲之子。为大司马桓温参军。任性放达,不理府事。又为桓冲车骑将军。尝居山阴,夜雪初霁,忽忆戴逵,泛舟往访,造门不入而返。人问则日:“乘兴而来,兴尽而返,何必见戴?”官至黄门侍郎。后弃官东归。弟王献之卒,奔丧不哭,直上灵床坐而取献之琴弹之,久而不调。叹日:“呜呼子敬,人琴俱亡!”因顿绝。月余疾卒。
...〔► 王徽之的诗(2篇)〕