Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 隆 [4] => 山 [5] => 嵯 [6] => 峨 [7] => , [8] => 崇 [9] => 峦 [10] => 岧 [11] => 峣 [12] => 。 [13] => 傍 [14] => 觌 [15] => 沧 [16] => 洲 [17] => , [18] => 仰 [19] => 拂 [20] => 玄 [21] => 霄 [22] => 。 [23] => 文 [24] => 命 [25] => 远 [26] => 会 [27] => , [28] => 风 [29] => 淳 [30] => 道 [31] => 辽 [32] => 。 [33] => < [34] => / [35] => p [36] => > [37] => < [38] => p [39] => > [40] => 秦 [41] => 皇 [42] => 遐 [43] => 巡 [44] => , [45] => 迈 [46] => 北 [47] => 英 [48] => 豪 [49] => 。 [50] => 宅 [51] => 灵 [52] => 基 [53] => 阿 [54] => , [55] => 铭 [56] => 迹 [57] => 峻 [58] => 峤 [59] => 。 [60] => 青 [61] => 阳 [62] => 曜 [63] => 景 [64] => , [65] => 时 [66] => 和 [67] => 气 [68] => 淳 [69] => 。 [70] => < [71] => / [72] => p [73] => > [74] => < [75] => p [76] => > [77] => 修 [78] => 岭 [79] => 增 [80] => 鲜 [81] => , [82] => 长 [83] => 松 [84] => 挺 [85] => 新 [86] => 。 [87] => 飞 [88] => 鸿 [89] => 振 [90] => 羽 [91] => , [92] => 腾 [93] => 龙 [94] => 跃 [95] => 鳞 [96] => 。 [97] => < [98] => / [99] => p [100] => > ) Array ( [0] => 登 [1] => 会 [2] => 稽 [3] => 刻 [4] => 石 [5] => 山 [6] => 诗 )
魏晋·王彪之的简介
(305—377)东晋琅邪临沂人,字叔武,小字虎犊。年二十而头须皓白,时称“王白须”。王导从子。初除左著作郎、东海王文学。历侍中、廷尉,转会稽内史,居郡八年,豪右敛迹,亡户归者三万余。时大司马桓温威势震主,彪之以力阻桓温夺帝位,免官。后复为仆射。温将废海西公,命定仪制。孝武帝宁康元年,桓温死,迁尚书令。与谢安共掌朝政。官至光禄大夫。精通经传,熟谙故事,常引以定朝廷礼仪。所录仪规,藏于青箱,家世相传,时谓“王氏青箱学”。有文集,已佚。
...〔► 王彪之的诗(6篇)〕