Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 夙 [4] => 驾 [5] => 兮 [6] => 待 [7] => 明 [8] => 。 [9] => 陟 [10] => 山 [11] => 路 [12] => 兮 [13] => 遐 [14] => 征 [15] => 。 [16] => 冒 [17] => 晨 [18] => 朝 [19] => 兮 [20] => 入 [21] => 大 [22] => 谷 [23] => 。 [24] => 道 [25] => 逶 [26] => 迤 [27] => 兮 [28] => 岚 [29] => 气 [30] => 清 [31] => 。 [32] => < [33] => / [34] => p [35] => > [36] => < [37] => p [38] => > [39] => 揽 [40] => 辔 [41] => 兮 [42] => 抑 [43] => 马 [44] => 。 [45] => 踟 [46] => 蹰 [47] => 兮 [48] => 旷 [49] => 野 [50] => 。 [51] => 旷 [52] => 野 ) Array ( [0] => 山 [1] => 路 [2] => 吟 ) 山路吟-夏侯湛魏晋-橙子学习网
首页 > 诗文 > 山路吟 > 拼音版

《山路吟》拼音版

魏晋夏侯湛

shanluyin

sujiaxidaimingzhishanluxixiazhengmaochenchaoxirudagudaoweiyixilanqiqinglanpeixiyimachichuxikuangyekuangye

夏侯湛简介

魏晋·夏侯湛的简介

夏侯湛

(243—291)西晋谯国谯人,字孝若。幼有盛才,文章宏富。美容貌,少与潘岳友善,时称连璧。为太尉掾。武帝泰始中,举贤良,对策中第,拜郎中。后补太子舍人,转尚书郎,出为野王令。惠帝立,以为散骑常侍。性豪侈,将死,遗命薄敛。曾著《魏书》,见陈寿《三国志》,便坏己书而罢。今存《夏侯常侍集》。

...〔► 夏侯湛的诗(11篇)