Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 钟 [4] => 鼓 [5] => 寒 [6] => , [7] => 楼 [8] => 阁 [9] => 暝 [10] => , [11] => 月 [12] => 照 [13] => 古 [14] => 桐 [15] => 金 [16] => 井 [17] => 。 [18] => 深 [19] => 院 [20] => 闭 [21] => , [22] => 小 [23] => 庭 [24] => 空 [25] => , [26] => 落 [27] => 花 [28] => 香 [29] => 露 [30] => 红 [31] => 。 [32] => < [33] => / [34] => p [35] => > [36] => < [37] => p [38] => > [39] => 烟 [40] => 柳 [41] => 重 [42] => , [43] => 春 [44] => 雾 [45] => 薄 [46] => , [47] => 灯 [48] => 背 [49] => 水 [50] => 窗 [51] => 高 [52] => 阁 [53] => 。 [54] => 闲 [55] => 倚 [56] => 户 [57] => , [58] => 暗 [59] => 沾 [60] => 衣 [61] => , [62] => 待 [63] => 郎 [64] => 郎 [65] => 不 [66] => 归 [67] => 。 [68] => < [69] => / [70] => p [71] => > ) Array ( [0] => 更 [1] => 漏 [2] => 子 [3] => · [4] => 钟 [5] => 鼓 [6] => 寒 )
唐代·韦庄的简介
韦庄(约836年─910年),字端己,杜陵(今中国陕西省西安市附近)人,诗人韦应物的四代孙,唐朝花间派词人,词风清丽,有《浣花词》流传。曾任前蜀宰相,谥文靖。
...〔► 韦庄的诗(19篇)〕