Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 买 [4] => 得 [5] => 杏 [6] => 花 [7] => , [8] => 十 [9] => 载 [10] => 归 [11] => 来 [12] => 方 [13] => 始 [14] => 坼 [15] => 。 [16] => 假 [17] => 山 [18] => 西 [19] => 畔 [20] => 药 [21] => 阑 [22] => 东 [23] => , [24] => 满 [25] => 枝 [26] => 红 [27] => 。 [28] => < [29] => / [30] => p [31] => > [32] => < [33] => p [34] => > [35] => 旋 [36] => 开 [37] => 旋 [38] => 落 [39] => 旋 [40] => 成 [41] => 空 [42] => , [43] => 白 [44] => 发 [45] => 多 [46] => 情 [47] => 人 [48] => 更 [49] => 惜 [50] => 。 [51] => 黄 [52] => 昏 [53] => 把 [54] => 酒 [55] => 祝 [56] => 东 [57] => 风 [58] => , [59] => 且 [60] => 从 [61] => 容 [62] => 。 [63] => < [64] => / [65] => p [66] => > ) Array ( [0] => 酒 [1] => 泉 [2] => 子 [3] => · [4] => 买 [5] => 得 [6] => 杏 [7] => 花 )
唐代·司空图的简介
司空图(837~908)晚唐诗人、诗论家。字表圣,自号知非子,又号耐辱居士。祖籍临淮(今安徽泗县东南),自幼随家迁居河中虞乡(今山西永济)。唐懿宗咸通十年(869年)应试,擢进士上第,天复四年(904年),朱全忠召为礼部尚书,司空图佯装老朽不任事,被放还。后梁开平二年(908年),唐哀帝被弑,他绝食而死,终年七十二岁。司空图成就主要在诗论,《二十四诗品》为不朽之作。《全唐诗》收诗三卷。
...〔► 司空图的诗(9篇)〕