Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 古 [4] => 木 [5] => 卧 [6] => 平 [7] => 沙 [8] => , [9] => 摧 [10] => 残 [11] => 岁 [12] => 月 [13] => 赊 [14] => 。 [15] => < [16] => / [17] => p [18] => > [19] => < [20] => p [21] => > [22] => 有 [23] => 根 [24] => 横 [25] => 水 [26] => 石 [27] => , [28] => 无 [29] => 叶 [30] => 拂 [31] => 烟 [32] => 霞 [33] => 。 [34] => < [35] => / [36] => p [37] => > [38] => < [39] => p [40] => > [41] => 春 [42] => 至 [43] => 苔 [44] => 为 [45] => 叶 [46] => , [47] => 冬 [48] => 来 [49] => 雪 [50] => 作 [51] => 花 [52] => 。 [53] => < [54] => / [55] => p [56] => > [57] => < [58] => p [59] => > [60] => 不 [61] => 逢 [62] => 星 [63] => 汉 [64] => 使 [65] => , [66] => 谁 [67] => 辨 [68] => 是 [69] => 灵 [70] => 槎 [71] => 。 [72] => < [73] => / [74] => p [75] => > ) Array ( [0] => 古 [1] => 木 [2] => 卧 [3] => 平 [4] => 沙 )
唐代·王泠然的简介
王泠然(?692--?725),字仲清。太原(今属山西)人。开元五年登进士第,后官太子校书郎。曾上书张说自荐,未果。秩满,迁右威卫兵曹参军。工文赋诗。气质豪爽,当言无所回忌,乃卓荦奇才,济世之器。惜其不大显而终。有集今传。
...〔► 王泠然的诗(1篇)〕