Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 天 [4] => 清 [5] => 地 [6] => 旷 [7] => 浩 [8] => 茫 [9] => 茫 [10] => 。 [11] => 万 [12] => 象 [13] => 回 [14] => 薄 [15] => 化 [16] => 无 [17] => 方 [18] => 。 [19] => 浛 [20] => 天 [21] => 荡 [22] => 荡 [23] => 望 [24] => 沧 [25] => 沧 [26] => 。 [27] => 乘 [28] => 桴 [29] => 摇 [30] => 漾 [31] => 著 [32] => 日 [33] => 傍 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 当 [43] => 期 [44] => 何 [45] => 所 [46] => 至 [47] => 穷 [48] => 桑 [49] => 。 [50] => 心 [51] => 知 [52] => 和 [53] => 乐 [54] => 悦 [55] => 未 [56] => 央 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 皇 [1] => 娥 [2] => 歌 )
魏晋·王嘉的简介
十六国时陇西安阳人,字子年。貌丑,语滑稽。喜谈神仙怪异。清虚服气,不与世人交,与高僧道安过从。隐居终南山,弟子数百人。苻坚累征不起。传说言未来之事,皆验。后为姚苌所杀。有《牵三歌谶》及《拾遗记》。
...〔► 王嘉的诗(10篇)〕