Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 荒 [4] => 城 [5] => 自 [6] => 萧 [7] => 索 [8] => , [9] => 万 [10] => 里 [11] => 山 [12] => 河 [13] => 空 [14] => 。 [15] => < [16] => / [17] => p [18] => > [19] => < [20] => p [21] => > [22] => 天 [23] => 高 [24] => 秋 [25] => 日 [26] => 迥 [27] => , [28] => 嘹 [29] => 唳 [30] => 闻 [31] => 归 [32] => 鸿 [33] => 。 [34] => < [35] => / [36] => p [37] => > [38] => < [39] => p [40] => > [41] => 寒 [42] => 塘 [43] => 映 [44] => 衰 [45] => 草 [46] => , [47] => 高 [48] => 馆 [49] => 落 [50] => 疏 [51] => 桐 [52] => 。 [53] => < [54] => / [55] => p [56] => > [57] => < [58] => p [59] => > [60] => 临 [61] => 此 [62] => 岁 [63] => 方 [64] => 晏 [65] => , [66] => 顾 [67] => 景 [68] => 咏 [69] => 悲 [70] => 翁 [71] => 。 [72] => < [73] => / [74] => p [75] => > [76] => < [77] => p [78] => > [79] => 故 [80] => 人 [81] => 不 [82] => 可 [83] => 见 [84] => , [85] => 寂 [86] => 寞 [87] => 平 [88] => 陵 [89] => 东 [90] => 。 [91] => < [92] => / [93] => p [94] => > ) Array ( [0] => 奉 [1] => 寄 [2] => 韦 [3] => 太 [4] => 守 [5] => 陟 )
唐代·王维的简介
王维(701年-761年,一说699年—761年),字摩诘,汉族,河东蒲州(今山西运城)人,祖籍山西祁县,唐朝诗人,有“诗佛”之称。苏轼评价其:“味摩诘之诗,诗中有画;观摩诘之画,画中有诗。”开元九年(721年)中进士,任太乐丞。王维是盛唐诗人的代表,今存诗400余首,重要诗作有《相思》《山居秋暝》等。王维精通佛学,受禅宗影响很大。佛教有一部《维摩诘经》,是王维名和字的由来。王维诗书画都很有名,非常多才多艺,音乐也很精通。与孟浩然合称“王孟”。
...〔► 王维的诗(44篇)〕